Dlaczego sowy to takie niezwykłe ptaki?

W budowie sów wyróżniamy kilka cech, które są odmienne od pozostałych ptaków. Sowy przystosowały się do funkcjonowania nocą, przy ograniczonym oświetleniu. Są dalekowidzami, aby zlokalizować mysz, znajdującą się tuż przed nimi posługują się piórami czuciowymi rozmieszczonymi wokół dzioba. Ich oczy skierowane są do przodu podobnie jak oczy ludzi. Pozwala to na precyzyjne ocenianie odległości, co jest istotne w trakcie łowów. Ale ogranicza kąt widzenia. Z tym jednak sowy radzą sobie doskonale dzięki zdolności obrotu głowy o 270 stopni. Ich bardzo dobry wzrok wspomagany jest przez niezwykły słuch. Dzięki specjalnemu, asymetrycznemu osadzeniu uszu, wychwycone w szlarze dźwięki docierają do każdego z nich w różnym czasie, co pozwala precyzyjnie usytuować źródło dźwięku.

Sowy posiadają zdolność bezszelestnego lotu, który uzyskiwany jest dzięki specjalnej budowie piór, niezwykle aksamitnych i posiadających specjalne ząbkowanie na krawędziach tłumiące szumy. Nogi sów są często opierzone aż po palce, co ma znaczenie podczas wyciągania gryzoni spod śniegu lub wilgotnej trawy. Pióra zabezpieczają wówczas kończyny przed utratą ciepła. Jako ptaki drapieżne posiadają niezwykle ostre szpony i haczykowato zagięty dziób, dzięki którym sprawnie chwytają swoją zdobycz. Przez dorosłe ptaki jest ona  najczęściej połykana w całości, a trudne do strawienia fragmenty ciała ofiar są potem zwracane w postaci wypluwek.

Na świecie sklasyfikowano 249 gatunków sów. Większość z nich to ptaki leśne i z lasem blisko związane. Jak się zapewne domyślacie największą bioróżnorodnością charakteryzują się lasy tropikalne. To właśnie w tych rejonach naszej Planety, w dziewiczych puszczach Indonezji, Ameryki Środkowej i Południowej żyje ¾ gatunków sów. Tak więc 76% gatunków sów na świecie związanych jest z lasami. Tylko ⅕ wszystkich sów żyje na otwartych przestrzeniach z niewielkimi zadrzewieniami a 20% przystosowało się do obecności człowieka w swoim środowisku. Na palcach jednej ręki możemy policzyć gatunki gniazdujące na obszarach pozbawionych drzew. Są to sowa śnieżna (taką jaką miał Harry Potter), północno amerykańska pustynna kaktusówka oraz gatunki  gniazdujące na łąkach jak płomykówka ziemna z Afryki, pójdźka ziemna z Ameryki Północnej czy uszatka błotna.

W Polsce wszystkie gatunki sów podlegają ochronie a 3 z nich (puchacz, sóweczka, włochatka) dodatkowo ochronie czynnej, polegającej na wytyczaniu wokół gniazd stref ochrony o obwodzie 50 metrów od dziupli.