Z Programu Środowiskowego ONZ (UNEP, United Nations Environment Programme) wynika, że 84 proc. z 264 gatunków roślin uprawianych w Europie wymaga zapylania przez owady, głównie pszczoły, mało tego, wyłącznie te ostatnie zapylają 90 proc. roślin nieuprawnych. Szacuje się, że w Polsce praca pszczół jest warta ponad 4 mld zł rocznie, pozyskiwanie miodu to tylko część ich działalności, gdyż zapylającą też  krzewy i drzewa.

Leśnicy również otaczają troską te niezwykle ważne owady. Lasy Państwowe prowadzą projekt „Pszczoły wracają do lasu”, dzięki któremu powstają kłody bartne, sadzi się krzewy i drzewa miododajne.

Las jest naturalnym środowiskiem dla pszczół dostarczającym im pożytków od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Od dawna człowiek wykorzystywał obecność pszczół w naturalnych dziuplach drzew leśnych, dając początek pierwszej formie pszczelarstwa zwanej bartnictwem.

Szczytowy rozwój bartnictwa w Polsce przypadł na XVI i XVII wiek, ale już w wieku XIX  zanikło. Zbieraniem miodu z barci zajmowali się bartnicy (współcześni pszczelarze), którzy od właściciela lasu mieli pozwolenie na drążenie barci, a każdy z nich znakował swoją barć. Bartnicy wybierali miód raz w roku we wrześniu z dolnej części barci, resztę miodu pozostawiali dla pszczół na zimę.

Obecnie w miód oraz inne produkty jak wosk, mleczko pszczele, czy propolis zaopatrują nas przydomowe pasieki.

A jak jeszcze możemy pszczołom pomóc? Możemy, to zrobić poprzez:

• posadzenie w swoim ogrodzie lub na balkonie roślin miododajnych,
• pozostawienie fragmentu nieskoszonego trawnika,
• założenie łąki kwietnej,
• niewypalanie łąk,
• powieszenie specjalnego domku, z którego będą korzystać dzikie pszczoły i inne zapylacze