Mokradła, czyli tereny podmokłe, to obszary lądowe stale bądź sezonowo nasycone
lub zalane wodą. Do śródlądowych terenów podmokłych zalicza się bagna, torfowiska, jeziora,
rzeki, tereny zalewowe i moczary. Do mokradeł nadbrzeżnych należą słonorośla, estuaria, lasy
namorzynowe, laguny, a nawet rafy koralowe. Stawy rybne, pola ryżowe i saliny to tereny
podmokłe utworzone przez człowieka.

Tereny podmokłe pełnią istotne dla społeczeństwa funkcje, zaczynając od
magazynowania i wody, poprzez ochronę przed sztormami oraz powodziami, na
podtrzymywaniu bioróżnorodności i akumulacji węgla kończąc. Od 1970 r. ponad
35% mokradeł uległo degradacji, a proces ten postępuje coraz szybciej. Odwrócenie tego
trendu ma kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi w przyrodzie i funkcjonowania
człowieka, także w kontekście adaptacji do zmian klimatu.

„Nasze działania mają znaczenie. Jedno małe działanie może wywołać efekt
rozchodzących się fal.” - to jest główna idea stojąca za wizualizacją kampanii, która
symbolicznie przedstawia osobę aktywnie przywracająca mokradła poprzez proces
nasadzania roślin. Rozchodzące się fale oznaczają rozprzestrzenianie się idei oraz
dalekosiężny wpływ nawet najmniejszych decyzji.

Więcej informacji na temat Konwencji o obszarach wodno-błotnych oraz działaniach
Krajowego Sekretariatu Konwencji Ramsarskiej znajduje się na stronie
http://ochronaprzyrody.gdos.gov.pl/ochrona-mokradel.